Liman Şiiri - Pelin Göktekin

Bir yerlerde düğün var.
Davul sesleri yarıyor şehrin sessizliğini,
Çok uzaklarda ölümler var.
Ve şehirde koca bir sessizlik.
Yine gidenler var gönüllerde,
Ve kırılan kalplerin acı çatırtıları.
Çok uzaklarda dalga sesleri var.
Ve martıların dansı mehtapta.
Bir bebeğin doğuşu var uzaklarda,
Ve saniye saniye alınan soluklar.
Bir çiçeğin tomurcukları açılıyor toprakta,
Ve toprakların buram buram kokusu.
Ay eşlik ediyor onlara,
Ve ay yeni doğan sabaha koşuyor.
Yine bir el sallanıyor giden vapurun ardından,
Yağmurlar ağlıyor
Pul pul yaşlar dökülüyor ellerime.
Limanlarda hiç bitmeyen ayak izlerim
Yine vapurları bekliyorum
Yine sana gelmek için aynı yollardan geçiyorum.
Haplarımı alıyorum ellerime,
Sensizliğin acısını çektiğim günlerde,
İçtiğim haplarımı içiyorum yine,
Acımı birazcık olsun dindirsin diye.
Son adresim limanlardayım yine.
Ve her bekleyişte,
Gözyaşım var ellerimde.
Geleceksin biliyorum,
Ve her limanda beni bulacaksın
Elimi salladığım o limanlarda
Koptu bileklerim.
Siyahlara bürünmüş yaslardayım sevgilim.
Yine yapraklar dökülüyor,
Yine sonbahar ve yine ayrılık var.
Hiç dönmedin ki sevgili
Nasıl ayrılık çanları çalar.