Liman Şiiri - Songül Uçar

İlkin bu limana;
“Merhaba! “ demeye geldim yeni hayata!
Kalbimde yepyeni bir sayfa,
Yüzümde rengarenk baharlarla...
İlkin bu limana;
“Merhaba! “ demeye geldim yeni ufuklara.

Sonra bu limana;
Coşkuyla geldik bir dostla.
Aynı pencereden bakıp dünyaya,
Aynı dili konuştuğum bu insanla,
Birlikte geldik bu limana,
Kadeh kaldırmaya yeni dostluklara...

Derken bu limana;
Veda etmeye geldim insanlığıma.
Utancımı gizleyen göğün kızıllığında,
O görünmez gemiye bindirip, usulca...
O gün bu limanda,
Merhaba dedim insan olmayan insanlara.

Dün bu limana;
Kanadım kırık geldim,gözümde yaşla.
Özde hasret,kalpte pişmanlıklarla..
Beyninde dinmez çığlık,susmak nedir bilmezya..
Dün bu limana,
Ağlamaya geldim dostum babama..

Bu gün bu limana;
Sohbete geldim balıklarla.
Ağlayıp bulutlarla kayıtsızca,
Coşmaya med-cezirlerle umarsızca...
Bu gün bu limana,
Dertleşmeye geldim doğayla...

Bir gün bu limana;
Son kez geleceğim,beyaz bir çarşafla.
Dudağımda titrek bir elveda,
Gözümde pınarlarla..
Bir gün bu limana,
Geleceğim ama,
Son defa...