Liman Şiiri - Bekir Dalkıç

Denize gider bu adam arada kafası esince.
Denize bi olta sallar aşktan umudu kesince.
Bir tek atar, bir tek daha derken.
Oltaya bir martı takılır,
Ufuktaki beyaz gemi alaboraya razı.
Martının miğdesi bulanır, kusar.
Rıhtımda ağlaşan kediler gülüşür.
Bir dalga çarpar kıyıya.
Yüzünü yıkar yosun tutmuş kayaların.
Akşam olunca kızışır yalnızlık.
Birileri evlerinin yollarını şaşırır.
Fırtınalar koptukça kopartır halatları.
Yan yatar yüreği.
Güvertesine dolan şiirleri taşınır.
Kim bilir nereye gidilir öyle rotasız, yelkensiz?
Uzak ülkelere döker yükünü, yakıtını akıtır.
Oysa en güzel liman yakından