Ve insan Sığınmak için önce Ana babasına kaçar
sonra kardeşlerine,sonra akrabalarına
sonra arkadaşlarına,
sonra dostlarına,
sonra sevdiğine,
Oda olmadı Ruhunun huzursuszluğunu bitirmek için hayatın keşmekeşliğine
Baktı olmuyor en Son kaçar Rabbine..
Oysaki ilk kaçacağımız ve varacağımız yer Rabbimiz olmalıydı...
bundan değilmi ki bırak hayatı dünya bile KENDİ HUZURU için İNSANLARDAN çakıp RABBİNE KOŞAR CİĞERİ PATLARCASINA BİLİRKİ YEGANE TEK SIĞINILACAK YERDİR RABBİN LİMANIDIR.
vesselam
Kayıt Tarihi : 12.9.2013 16:00:00
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
![Arzu Şeker](https://www.antoloji.com/i/siir/2013/09/12/liman-106.jpg)
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!