Lilyum 2 Şiiri - Mehmet Obut

Hiç kimsenin yanında
Bu kadar huzurlu hissetmedim
Hiç utanmadım yanında
İlk defa şarkı söyledim seninle
Beraberce sıkılmadan
Başkasının yanında asla söyleyemezken
Bana birşeyler anlatırken
Hiç yorulmadı ruhum
Senin kanatlarının altında
Gözlerinin içine bakmaktan
Hem kendimi alamıyor
Hem de kayboluyordum derinliğinde
Mutluydum ama işte nadir zamanlardan
Daha önce hiç tatmadığım kadar
Güzel zamanlar çok kısa da olsa
Sen konuşurken
Dudaklarından dökülen her bir kelime
Gündoğumunu izlemekle eşdeğerdi bana
Uyumadım gece yanına uzandığımda hiç
Seni izledim gece boyunca
Nazardan gözlerimi sakınarak
Saçlarını kokladım her nefesimde
Bir daha yaşayamazsam bu anı diye
Ve belki de ilk defa kıymet biliyordum
Kaybetmeden önce birşeyin değerini
Daha önce hiç bilemediğim kadar
İmkansız biliyorum
Ama seni seviyorum
İmkansız biliyorum
Ama seni çok özlüyorum
"Lilyum".