Lilith Şiiri - Halil Yılmaz Hıtmiye

Sonsuzluk evreninde
Anlamsızlığın
Anlam olduğu bir zaman
Işığın kâr etmediği kör karanlıklar
Ölümcül sessizliği yırtan sesler
Işığın, ateşin ve suyun
Göksel tanrıları Ay ve Güneş
Yaratırlar Havva’dan önce
Lilith’i Âdem’e eş
Tanrıların kızı Lilith
Ayın on dördü, ışık seli
Çıldırtan, baştan çıkaran
Kudretten sürmeli, parlak, iri
Alev alevdi, derindi gözleri
Dudaklar şehvetli, azgın bir kısrak
Uzun, altın sarısı saçları
Örterdi, Âdem’i çıldırtan üryanlığını
Omuzları dar, beli ince
Uzun, yılansı bedeni esnek
İpeksi teni yumuşak, sıcak
Takâtları bitiren kıvrımları belirgin
Kalçalar yuvarlak, oynak
Kuğu boynu
Gerdanı harman yeri
Göğüsler diri
Ayva sarı nar kırmızı limon bahçesi
İçlerini depreştiren, deli divane eden
Alevsi güdüleri, sarar bedenleri
Kaynaşır kanlar ölümsek bakışlarda
Yumuşak dokunuşlar, sıcacık sarılışlar
İki bedende bir olur mavilikler
Ekin boylu yarpuzlar
Yemyeşil çimenlikler
Mora boyanmış hayıtlar, fesleğenler
Çiçekli ağın ağaçları
Eflatun renkli menevişler
Esrik eden püren
Kekik kokuları nergisler
Yerlere sergen, kısrak yelesi saçlar
Usul usul kaymalar, inlemeler
Yüreklere ziyan
Zamanı durduran bir çığlık
Oluk oluk bedenlerde terler
Yarış kazanmış aygır atlar gibi
Savrulur, yankılanır soluklar
Uyanırlar masalsı bir düşten
Yer gök
Fırtına sonrası dingin
Âdem bencil, Lilith fettan
Eşitiz, böyle gitmez, der
Sen su gibi serin ve narinsin Lilith
Ben toprağın güçlü ve kaba ürünü Âdem
İsyan eder Lilith
Kâhinlerin gizemli kuşu baykuş
Karanlıkları yırta yırta,
Çağırır Tanrıların asi kızı Lilith’i
Gider, şeytana çırak olur
Ve düşer günahlar sarmalına
Mahzun bakışlı
Gözleri yaşlı bir sunadır Adem