O ki:
Bir köpekti.
Can idi, yürekti.
Yalansız, riyasız
En içten sevgi idi.
Heyhat! O şimdi çekip gitti…
O herkesi ölesiye sevdi.
Gururlu kara kediyi bile yola getirdi.
Korkaktı, ürkekti ama
Ondaki sevgi seli
Boğar geçerdi herşeyi
Ve sevmek zorunda bırakırdı herkesi.
Sanırım, Allah onu bize
Sevmeyi öğrenelim diye gönderdi.
O yalnızlığa hiç dayanamaz
İnsan kokusu solumadan yaşayamaz
Her geleni kapıda karşılar
Paçasından okşar, ayaklarını yalar
Siz bu sevgiyi anlar
Ona bakarsanız eğer;
Hemen sırtüstü yatar
Tüm yüreğini açar:
“Haydi sev, okşa, dokun
Yüreğinin pası sökülsün
Beyninde sevgiye bir kapı açılsın
Ruhun yarattığın
Bu kara zindandan kurtulsun…
Biraz sevgiyle yıkansın.”der;
Gibi bakardı gözlerinizin içine
Liki
O ki;
Bir köpekti..
Can idi yürekti…
En içten duygulara
Sevgiye örnekti.
Heyhat, o gittikten sonra
Körelen yüreklerimiz
Onu şimdi keşfetti.
06.11.2003 Antalya
“Yalnızlık Gece ve Karlar” dan
Kayıt Tarihi : 16.5.2006 19:26:00
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
TÜM YORUMLAR (1)