Lidya Şiiri - Nurcan Satı

benim çöl çiçeğim. fırtınam.

bir zamanlar yazıya yakın uyurdunuz.

arap harflerinden bir aşk...
boşluklarından zebraların geçtiği.

kış günü evimize sıcak sızar

görünmez panterlerin dişleri parıldar
yalımlı sivri uçlarından.

... örtümüze çekiliriz
çoktan rüyamıza daldığımızı anlamadan.

kılıçlarını çeker iki melek.
uykuda kapımızı bekler...

rüzgarın uğultusundan
yalnızlığın saydam hastabakıcılarından
yönünü yitirmiş canbazlardan, akan damlalarda perilerden
başka kimse giremez yanımıza

...kumlar havalanır
fırtına tepelere yeni şekiller seçer...

aynı yanmaz kalbimizdeki ışık.

'birbirlerini çok seven insanlar
birbirlerine bağlı durur.'

...aynı kağıttan kesip çıkarılmış gibi...

kendini görmeye yaklaşmış
bir çiçeğe dönsün kalbin şekli
aşk için, yalnızca rüzgarlara ihtiyaç duyan!

'bir zamanlar, birbirimizindik.'

karmaşıktır aşk
ertesi güne uyandığında kumlar gibi.

şimdi rüzgarların bıraktığı damlalar yalnızca...

kuş kuğurtularından, gökte son yıldızlardan ve
sabah ayazından oluşmuş penceresinde...beklemenin.

dünyamıza benzer aşk
onlara inanmayan insanlar arasında
toz
ve çöp içinde,

dünyadan. aşktan.
ve insanlığımızdan çıkıp,
tanrının hudutlarına varırdık.

ikimiz
birbirimizindik.