Lice Yollarında... Şiiri - Ebruli Hüzün

Yol ayaklarımdan akıyordu,
İki sarının buluştuğu anı yakaladım.
Hüznün alabora olduğu an...
Güneşin sararmış tarlalarda battığı dönüm...
Dağların silsilesi vurmuş geçtiğim yollara...
Kıytı kentimin köz insanlarıyla selamlaşıyorum.
Kulağımda memleketimin senfonisi,,,
Kayaçları bilir
Kaç litre göz yaşı,
Kaç ünite kan emdiğini...
Levhası sökük bir memleketin yolunu arşınlıyorum...
Sarısı hüzüne karışmış...
Hüznü melankolik...
melankoli platonik....
Bu senfoninin orkestra şefiyim...
Tarlasında kırmızı insanlarım....
Geçişleri zamanla sınırlı...
Ohali sınırsız bir memleketten geçiyorum....
Kulağımda memleketimin ezgisi...
Tenimde sevda tınısı
İçimde hüznü sarısına karışmış sevdasıyla...
Sarı tarlalarından umut bekleyen insanlarıyla memleketim...