Yandı evler kül oldu,
Aktı kanlar göl oldu,
Öksüz kaldı çocuklar,
Evli iken doldu…
Yandı yürek kor oldu,
Gece gündüz çor oldu,
İlçe şimdi virane,
Burada iş zor oldu…
Canlar göçmen kuş oldu,
Sokak cadde tuş oldu,
Bu virane yerlerde,
Soğuk terler duş oldu…
Çoluk çocuk şimdi aç,
Bir ekmeğe can muhtaç,
Ne bakkal var ne fırın,
Diren gönlüm umut saç…
Cantekin der; bu ne hal,
Böyle şansı yere çal,
Öğretmenim ağlama,
Bir çözüm bul sen derhal…
22 EKİM 1993
Mahmut CantekinKayıt Tarihi : 15.3.2008 12:03:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!