Koydum tabakaya Sise tütünü,
Sıkıldıkça canım doladım yaktım…
Gözler şaşı olmuş görmez bütünü,
Sise yakıldıkça oturdum baktım…
Arşa çıktı duman yaktı gözümü,
Zincirledim durdum her gün sözümü,
Sustukça pareler zulüm özümü
Nefretle aynada kendime çaktım…
Yanık kokusu var toprakta taşta,
Onurlar çiğnenmiş canlar telaşta,
Yüreğim ateşte gözlerim yaşta,
Zemheri mevsimi içime aktım…
Çile çizgisinde kaybolmuş alın,
Üst başlar perişan ayaklar yalın,
Zorba yüreklerde nasırlar kalın,
Acının resmini gönlüme taktım…
Cantekin der; anne oğlun öğretmen,
Umut öğütüyor kanlı değirmen,
Gel al buralardan gel götür hemen,
Sise’de gönlümü küle bıraktım…
1993 Lice
Mahmut CantekinKayıt Tarihi : 21.5.2009 13:47:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!