Yıl 1995,
Kaçtı dayısı olan öğretmenler Lice’den…
Tayin istedim Mersin’e,
Çıkmadı ne yapayım.
Bir “DAYI” da bulamadım kendime,
Kalakaldım çaresiz…
Halk Eğitim Müdür Yardımcılığı verdiler bana,
Çalıştım, çabaladım durmadan…
Namuslu insanlar takdir ettiler beni,
Sevindim çocuklar gibi…
Daha bir zevkle sarıldım işime,
Vicdanen rahattım artık,
Huzur dolmuştu gönlüme…
Düşünüyorum şeytanların dediğini:
“Namuslu olmak senin neyine,
Çal - çırp bak keyfine…
Bu ülkeyi hey,
Sen mi kurtaracaksın? ”
Pişman değilim!
Koltuğumu düşünmedim…
İtiraf ediyorum,
Ben yanlış yaptım galiba KAYMAKAM BEY…
Kapındaki “koruman,”
Haklı ve kahraman…
İhale için isim verdiği zaman,
Direnmiştim: Hak, adalet, onurum,
Tehdit etmişti: Seni koltuktan kovdururum…
Kayıt Tarihi : 31.5.2006 19:56:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!