Sorguluyorum ben beni,
Yüreğimi, beynimi…
Yıl 1992,
Atanmışım baraka bir İlkokula…
Müdürümün kahkahası,
İğnesi takılmış plakta imam salası,
Odası taşra kahvesi…
Ben öğretmenim,
Vermişler birinci sınıfı,
Çalışıyorum, heyecanla durmadan…
Taşra kahvesinde lak lak,
Sınıfımda Ali gel,
Ali ata bak...
Günler, aylar geçiyor aradan,
Müfettişler geliyor Diyarbakır’dan,
En yüksek puanı alıyorum “Terbiyesizce”
Suç belgesi dosyamda,
İşlediğim suça bak…
Bu da yetmezmiş gibi adım söylenerek,
Örnek gösteriliyorum diğer okullarda…
O gün değil,
Bu gün anladım suçumu…
Kabahat bende,
Ben yanlış yaptım galiba KAYMAKAM BEY…
Kapındaki “koruman,”
Haklı ve kahraman…
İhale için isim verdiği zaman,
Direnmiştim: Hak, adalet, onurum,
Tehdit etmişti: Seni koltuktan kovdururum…
Kayıt Tarihi : 31.5.2006 19:51:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!