Lice Geceleri Şiiri - Mahmut Cantekin

Ah!
Bu Lice geceleri,
Okyanusta kırık bir gemi,
Köz köz dağlar sinemi…
Pusuya hazırlıktır gün batımı,
Hain karanlık basmadan daha,
Özenle kapatırım perdemi…
Yalnızlığıma gelir korku oturur,
Hasret kudurur!
Beni benden alır sevdan,
Yaşadığın mekânlarda volta vurdurur…
Seni düşünürüm bir tanem,
Renk cümbüşü caddelerini…
O gül yüzünü,
Sevincini hüznünü…

Ah!
Bu Lice gecelerinde,
Firar eder uyku mecburiyetten,
Prangalıdır zaman sabah olmaz…
Buralarda çeşit çeşit top düşer,
Mermi düşer rüyalarına…
Davetsiz gelir bağdaş kurar Azrail,
Bekler başucunda sabırsız…
Film şeridi olur geçmişin,
Geçer gözlerinin önünden,
Karıncalı hızlıdır ekran…
Sevdan umudun,
Can çekişir cenderede zamansız…
Ay olur dakikalar,
Saatler yıllara bedel…
Yay olur sinirler,
Geldi gelecek diye ecel…

Ah!
Bu Lice gecelerinde,
Sigara molası verince namlular,
Sen gelirsin gözlerimin önüne…
Sahildesin,
Tatlı tatlı eser rüzgâr,
Dağıtır ipek gibi saçlarını…
Başını kaldırmadan yürürsün,
Denizin o kendine has kokusunu,
Çekersin ciğerlerine…
Eski günlerin anısına,
Belki de güzelim,
Sen de beni düşünürsün…

Ah!
Bu Lice geceleri,
Çekilmez çiledir bilesin…
Ayrılık zor,
Hasret yüreğinde kor…
Bir dostun telefonda sesi,
Damarlarında kan olur…
Başucunda beklettiğin mektuplar,
Her okunuşunda,
Donmuş bedeninde can olur…
Bıkmışsın duygusuz asık suratlı,
Çıkarcı insan bozuntularından…
Bir tatlı söz bir gülücük,
İnanır mısın bin insan olur…

Ah!
Bu Lice geceleri,
Yürek yakan ölüm kokan,
Yanık birer gazeldir…
Tanklar panzerler tüfekler,
Oluşturmuşlar orkestrayı,
Bestesi özeldir…
Yandım anam çığlıkları,
Yükselir gökyüzüne…
Hayatta kalmak bin ömre bedeldir…

Ah!
Bu Lice geceleri,
Kâğıt gibi barakalarda,
Yaşayanlar daha iyi bilir seni…
Ey sevgilim HUZUR!
Kıraç toprakların suya özlemi gibi,
Hasretim sana anla beni…
Gün be gün köreliyor beyin hücrelerim…
Ulu dağın karları düştü saçlarıma.
Kalbim daha ne kadar dayanacak?
Korkarım bir daha göremem seni!

ŞUBAT 1997