Libya Çölünde Şiiri - Hacı Öztürk

Yine duman, duman oldu başım harmanım,
Bir deli rüzğar gibi eserim LİBYA ÇÖLÜNDE.
Ayrılık uzadıkça tükeniyor dermanım,
Bir mecnun gibi gezerim LİBYA ÇÖLÜNDE.

Bir dost, bir yaren yok ki burada,
Bilmem daha ne dertler var sırada,
Özlem, hasret, gurbet hepsi ardarda,
Sayar, sayar dururum LİBYA ÇÖLÜNDE.

Tükeniyor umutlar ilerisi karanlık,
Sabrına hakim olma herşey bir anlık,
Sevgi, özlem gardaş birde hasretlik,
Yakar, yakar durur LİBYA ÇÖLÜNDE.

'Hacım, , derki kapılma boş hayale,
Bugün varsak yarın yoğuz burada,
Bizi bekleyen canlar var sılada,
Ölür, ölür dirilirim LİBYA ÇÖLÜNDE.

05-06-2001
LİBYA