Hiç kimse senin gibi bakmıyor gözlerime,
Güneş gibi doğuyorsun her sabah yüreğime.
Endam-ı nazınla bir gül gibi duruyorsun
Bir divane gibi ardınca koşturuyorsun.
Geldi ömrün sonbaharı
Güvendiğin gençlik gider.
Eser ecel fırtınası
Gözde fer, dizde derman gider.
Birbir gider sevdiklerin
Malîk-ül Mülk yaratır, seni bir tohum yapar,
Özünü nutfe yapıp, sonra dünyaya atar.
Toprağın olur anan, merhametle kuşatır,
Can suyu olur baban, büyütür insan yapar.
Hak Teâla yaratır, “Ademoğlu” der sana,
Özledim, hasretim güzel gözlerine
Sensiz günlerim geçmiyor, inan
Rüyamda uzandı ellerim ellerine
Gel artık, özledim, ne olur gel!
Adın dilimden hiç düşmez oldu,
Küçücük ve sessiz odamda oturmaktayım,
Gözlerimle – keyifsiz – resmine dalmaktayım.
Bir anlık öfkenin ateşi var yüreğimde
Ah! Seni düşüne düşüne ağlamaktayım!
Hiçbir teselli çare değil derdime benim,
Anne!
Tatlı rüyalar anneciğim…
Bu sabah uyandığında
“Bir rüya gördüm! ” diyeceksin
“Rüyamda oğlumu gördüm!
Aslanımı, ciğerparemi,
Sen benim canımın içinde cansın,
Sen benim ömrüme anlam katansın.
Sen gönül bahçemde bir taze gonca,
Sen benim geceme ışık tutansın.
Sensiz inan benim eksik bir yanım,
Dün gece Ay’a baktım
Yüzün geldi aklıma,
Yıldıza ağıt yaktım
Gözün geldi aklıma.
Kulak verdim rüzgâra
Kabına sığmayan su gibiyim bu şehirde
Kapları, testileri; hep kırmak istiyorum!
O güzel gözlerini her sabah gördüğümde
Seni sevdiğimi haykırmak istiyorum.
Bu sevda nasıl biter(?) , inan ki bilmiyorum…
Seninle bir an bile
Geçmesin sakın boşa
Al eline kalemi
Yaz beni baştan başa.
Eğer kayarsa gözlerim
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!