En çok gece bitimlerini seviyorum Leylruh
Katran karası saçlarını edayla savuruşunu
Yastığına tel tel dağıtışını
Abanoz bir heykelce o mağrur duruşunu
Hâsılı her yönünü içini dışını
Simsiyah gözlerinin karanlığına
Mavimsi parlak beyazlığının vuruşunu
Sezdirmeden sayısız süzme gün ışını
Sevk edişini seviyorum
Nihayetsiz ve derin sessizliğine
En güzel sesin dalga dalga yayılışını
Saf zarafetine hayran ve meftun
Sadık bir bende oluyorum ben de
Gözlerini sımsıkı kapatıp
Yüreklerini yedi kat göklere diken tüm varlıkların
Cezbeyle titreyişlerini hissederek
Huşuyla ritmik zikirlerini
Kemiğimde iliğimde
Cümle hücrelerimde duyuyorum
Rüzgârın kollarında ahenkle sallanan dervişlerin
Umutla Gufran’a açılan yapraklarına
Gıptayla baktıkça ürperiyorum
Muhtaç avuçlarının katkısız umutlarıyla umutlanıyor
İçten ve berrak hafi yakarışlarına
Tüm kalbimle cehren iştirak ederken eriyorum
Bütün benliğimle teslim ve müştak
Sadık bir bende oluyorum ben de
Gecenin yorgun uykusuzluğuyla göz kırparak
Sabırları tükenen sahirler çekilirken geri
En parlak olanını bırakarak arkalarında
Tennurelerinden yansıyan nur hırkalarında
Sık sık ve uzun uzun esnerken gök feneri
Bulutlanan gözpınarlarından süzülürken yaşlar
Meleklerle düşüyor yere İlahi kudretle
Secdeden kalkmaya hazırlanırken başlar
Birazdan sürekli ve sınırsız Rahmet'le
Bir rahmet daha başlar
Şükrederek tüy gibi uyanan mahmur kuşlar
Kanat vurup dönerlerken cıvıl cıvıl semada
Lacivert giysisini sıyırarak üstünden
Mavi bürümcüğüne bürünürken sema da
Bengi bir bengisu arzusuyla yanarken bağır
Ne yazık ki sadece anılar kalır dünden
Işıyan son ışığını da yavaşça söndürüyorsun
Ey sahire neden yüzünü ağır ağır
Doğuya doğru döndürüyorsun
Ağarmaya başlayan saçlarının rengini soyuyorsun
Grileşiyor ve beyazlaşıyor en sonunda
Büyük bir maharetle ne çabuk boyuyorsun
O en sevdiğim sabâ sarısı tonunda
Göz açıp kapayıncaya kadar
Sarışın bir afet oluyorsun
Saba serinliğinde esrik efsunkâr
Ne yazık ki zamanla hükmü geçecek onun da
Usulca pembeleşiyor yanakların Leylruh
Utanıyor musun
O/nur güzelliği veren Güzel’e
Sadık bir bende oluyorum ben de
Kayıt Tarihi : 17.8.2010 08:09:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
RUH: Tin, ruh. RUH: Etki. RUH: Öz. RUH: Uçucu gaz. RUH: Yanak. RUH: Anka kuşu. RUH: Satrançta bir taşın adı. LEYLRUH: Bayan ismi (Benim buluşum) CİNASLAR: BAŞLAR: Baş ve başlamak... SEMADA: Sema etmede ve gökte... BENDE: Köle ve ben de... SABA: Sabah yeli SABÂ: Sabah
yürek dert görmeye...
Katran karası saçlarını edayla savuruşunu
Yastığına tel tel dağıtışını
Abanoz bir heykelce o mağrur duruşunu
Hâsılı her yönünü içini dışını
Simsiyah gözlerinin karanlığına
Mavimsi parlak beyazlığının vuruşunu
Sezdirmeden sayısız süzme gün ışını
Sevk edişini seviyorum
Nihayetsiz ve derin sessizliğine
En güzel sesin dalga dalga yayılışını
Saf zarafetine hayran ve meftun
Sadık bir bende oluyorum ben de
Gözlerini sımsıkı kapatıp
Yüreklerini yedi kat göklere diken tüm varlıkların
Cezbeyle titreyişlerini hissederek
Huşuyla ritmik zikirlerini
Kemiğimde iliğimde
Cümle hücrelerimde duyuyorum
Rüzgârın kollarında ahenkle sallanan dervişlerin
Umutla Gufran’a açılan yapraklarına
Gıptayla baktıkça ürperiyorum
Muhtaç avuçlarının katkısız umutlarıyla umutlanıyor
İçten ve berrak hafi yakarışlarına
Tüm kalbimle cehren iştirak ederken eriyorum
Bütün benliğimle teslim ve müştak
Sadık bir bende oluyorum ben de
Gecenin yorgun uykusuzluğuyla göz kırparak
Sabırları tükenen sahirler çekilirken geri
En parlak olanını bırakarak arkalarında
Tennurelerinden yansıyan nur hırkalarında
Sık sık ve uzun uzun esnerken gök feneri
Bulutlanan gözpınarlarından süzülürken yaşlar
Meleklerle düşüyor yere İlahi kudretle
Secdeden kalkmaya hazırlanırken başlar
Birazdan sürekli ve sınırsız Rahmet'le
Bir rahmet daha başlar
Şükrederek tüy gibi uyanan mahmur kuşlar
Kanat vurup dönerlerken cıvıl cıvıl semada
Lacivert giysisini sıyırarak üstünden
Mavi bürümcüğüne bürünürken sema da
Bengi bir bengisu arzusuyla yanarken bağır
Ne yazık ki sadece anılar kalır dünden
Işıyan son ışığını da yavaşça söndürüyorsun
Ey sahire neden yüzünü ağır ağır
Doğuya doğru döndürüyorsun
Ağarmaya başlayan saçlarının rengini soyuyorsun
Grileşiyor ve beyazlaşıyor en sonunda
Büyük bir maharetle ne çabuk boyuyorsun
O en sevdiğim sabâ sarısı tonunda
Göz açıp kapayıncaya kadar
Sarışın bir afet oluyorsun
Saba serinliğinde esrik efsunkâr
Ne yazık ki zamanla hükmü geçecek onun da
Usulca pembeleşiyor yanakların Leylruh
Utanıyor musun
O/nur güzelliği veren Güzel’e
Sadık bir bende oluyorum ben de
Onur Bilge
çok özel ve çok güzel harika bir şiir sevgili onur bilge bilgece yazılmış emek verilmiş harika bir çalışma kutluyor ve on puanla ödüllendiriyorum bu güzel şiirinizi hayırlı ve huzurlu bayramlar dileğiyle en içten selam ve sevgilerimi iletiyorum
Şiir olarak güzel fakat içerik olarak değildi bana göre.
Sabırları tükenen sahirler çekilirken geri
En parlak olanını bırakarak arkalarında
Tennurelerinden yansıyan nur hırkalarında
Sık sık ve uzun uzun esnerken gök feneri
Bulutlanan gözpınarlarından süzülürken yaşlar
Meleklerle düşüyor yere İlahi kudretle
Secdeden kalkmaya hazırlanırken başlar
Birazdan sürekli ve sınırsız Rahmet'le
Bir rahmet daha başlar ''
O kadar güzel, öylesine derin anlatmışsınız ki, O saatlerde, 'O'na yönelmenin verdiği huzuru ve tadı duyumsadım. Ne mutlu böylesine tüm benliğiyle eriyip gitmek...
Çok, çok güzeldi. Sevgi ve selamlar...Yolunuz nûrlarla aydınlansın her daim...
Hâlenur Kor
Tam puan
TÜM YORUMLAR (35)