Leylizer Şiiri - Hayrettin Taylan

" o kendini biliyora ithaf"

yüreğimin sonsuz sularında yansıyor ışıltın
iç sesimin bestesi oluyor sözlerin
yoksul özlemleri besliyor gözlerin
bir aşkın ufkunda umudum tümleniyor bir gün gelişine
enlemlerime senli zamanların aralığını alıyor uzak kalışlar
bölünüyor sensizlik hecelerin gecelerinde
perdesinin açıyor kavuşmanın sahnesi
sen arzular okyanusum olarak akıyorsun gönlüme
yaralı bir yunus olarak geliyorum sözsüz aşklar okumaya
ruhun aynalarında görünüyor yarınların huzuru
sensizliği biriktiren buluşmaların buluşu sobeliyor bu aşkı

hercai bir amacın camı kırılıyor yolunda
yüreğimden sökülmüş yaşamlar solunda
senli sözlerin melodisi kulağımda

sana gelmenin mevsimlerindeyim solumda fecrin
yetim kumruluğun uçuyor sunaklarıma
kepeneğini açıyor güvenliğin son adımı
eşsiz rüyaların dilini tercüme ediyor istekler
sen bir aşka kadim ömürler sunuyorsun
ben bir aşka ömürsel kendimi sunuyorum
el ele, dil dile bir aşk derleniyor içimizde
sevenin binlerce dili var
konuşuyoruz, severek leylifer demlere.