Leyl'im (hiçlik) Şiiri - Murat Bekir Alpars

"Leyl'in gölgelerinde bir serinlik arıyorum,
serinliğin içinde bir çisenti, çisentinin içinde bir zerre,
zerrenin içinde bir "hiçlik" buluyorum..."

Zaman,
Ölümsüzlüğe açılan ince bir kapı,
Kaderin ilmekleri arasında dönüp duran
bir sarmal sadece...

Ruhum,
bu sarmalın dibinde bir sufinin
Rüyalarında kaybolan şehirler gibi,
Sessiz, kırılgan, bilinmez ve soyut...
Zamanın dışını arayan bir “hiç”...

Sen,
Athena’nın aklında şekillenen bilgelik mi,
Ve aynı zamanda
Lilith’in gölgesinde saklanan isyan mısın?
Yoksa saklı kalmış, kutsal metinlerde adı yazılı,
Kâinatın sonsuz döngüsünde bir nesne misin?

Ben,
Ebedi bir derviş gibi,
Bir boşluğun içinde dönerken,
Kendi benliğimi parçalarım;
Her parçam sevdana nüfuz ederken,
Arşa açılır avuçlarım...

Varlık ve hiçlik arasında;
Kutsal bir savaştır bu...
Kimi zaman şafakta parlayan Mithras’ın ışığı,
Kimi zaman bir çöl fırtınasında savrulup duran
Kum tanesi.
Kays’ın gözünde bir irin...
Leyla’nın kirpiğinde kamçılanmış bir kin...
Belki de sadece bir ayrılış hikâyesi,
Belki de ulvî bir arayış...
Bazen bir haramın divanesi...

Nur hazır,
Kir hazır,
Pir hazır,
Aklımı kaybettiren sır hazır...

Bu sonsuz yolculukta,
Yokluğun bir semah,
Varlığın kutsal bir ayin,
Ve her nefes alışım,
Zamanın ötesinde bir günah...

Ley'im!
Hiçliğimin içinde
Her tınısı sesin dolu;
bir ezgi duyuyorum...

Sesin dolu bir ezgi duyuyorum...