Leylican Şiiri - Deniz Garipcan

İçli bir ağıt yakar yüreğimin avazı
Hasretin zül kırbacı döven oldu LEYLİCAN!
Ruhumda hezeyanlar her yanım göçük duvar;
Ahu zarım semada tavan oldu LEYLİCAN!

Yol bilmezdim iz bilmez düştük gurbet peşine
Bir ömür talan oldu demedim ki boşuna
Her şerde bir hayır var boyun eğdik kışına
Dil bal yapmaz arı, dert kovan oldu LEYLİCAN!

Vefa sefil dilenci vefasızlar şah oldu
Aldığım her bir nefes sızılı bir ah oldu
Teselli ab-ı Kevser sundukları vah oldu
Akan çeşmim yaşıdır bu kan revan LEYLİCAN!

Kol kırık yen içinde kanat takıp uçamam
Ferhat gibi gücüm yok dağlar delip geçemem
Ruh bedende mahpustur emrolmadan göçemem
Ah şu dünya gözümde yavan oldu LEYLİCAN!

Hal bilmezler elinde koca ömrü çürüttüm,
Yüreğimin od’unda nice kahır erittim,
Özlemin poyrazında, çok gözyaşı kuruttum
Deli gönül yine de seven oldu LEYLİCAN!

2012
(Deniz Garipcan)