Leylican Şiiri - Ömer Emecan

Nerde kaldı o çocukluk günleri?
Aradım da bulamadım Leylican,
Büyümeyi istemedim inan ki,
Aynı yaşta kalamadım Leylican...

Günler geçti, ay dolandı, yıl oldu,
Gurbet elde bana bin- bir hal oldu,
Aklım fikrim, hislerima kul oldu,
Azad edip salamadım Leylican...

Hiç adını unutmadı andı dil,
Kor alevle yandı içim, oldu kül,
Bahçelerden yeni açmış tek bir gül,
Sensin diye yolamadım Leylican...

Ayrı düştük bilmiyorum ne diye,
Bir canım var benden sana hediye,
Evlendiysen üzülmeyesin diye,
Mektup yazıp salamadım Leylican...

Adım- sanım yabancıysa diline,
Kalbim döner sahraların çölüne,
Bir kez olsun mutluluğun gölüne,
Çivileme dalamadım Leylican...

Tanıdığın tüm aleme sor beni,
Unuttuysam çek silahı vur beni,
Doğru isem al koynuna sar beni,
Başkasıyla olamadım Leylican...

Ömer EMECAN