Leyli’m Şiiri - Mertcan Güner

Satır arasına sinen hasret ki
Ne gelişi belli ne gidişi
Işıldasın bugün uyusun gece
Hasret gibi dimdik karşıla beni
Görünce
Sıkılır belki dünya dönmekten
Sıkılır apazlarım
Ev yapımı dualar saklar sol yanım
Sensiz zamanın evveline sıkılır gönül
Kalbimden aklıma çıkar yüzün
Bir ömürlük tebessüm olur gülüşün
Sensiz geçen mevsimler tutar hüzün
Yaprağını döker bahar
Kağıda kaleme çatarım
Başıma üşüşünce düşüncesi sensizliğin
Annesi ölür ilham perilerimin
Öksüz kalır dilim kalemim
Dilimde adın Leyli’m
Sevgi ders alır belki bizden
Beller belki sevmeyi
Sana ait cakalı duygular giymeyi
Sadecen olmayı öğrenir
El alemdeyken avuçlarını öpünce öğrenir sevdayı
Bu vurgunun tarifi yok
Açlığı bitmez gönülden meftunun Leyli’m