Leyli Şiiri - Lokman Demir

Ey Leyl-i
Dokunma bugün hecelerime
İçimin kırıklarını özlemlerimle dökesim var
Sen gelme bu zifir zamanda aklıma
Ceplerime sığmayan can kırıklarım düşer gözlerimden
Yerlere saçılır, her bin parçam
Gelme, Leyl-i gelme
Karanlık olur gün ışıklarım
Ayaklarına batar kırgınlıklarım
Canın acır, saramazsın yaralarımı
Tutunamazsın, tutuşan hüzünlerime
Yangınlarımda üşürsün,
Yangınlarım, zemheri yanlızlığımdır.
Alışamazsın yanlızlığıma, üşürsün her ah’ımda
İçin yanar sonra, ama soğuk yanlızlığım üşütür göz pınarlarını en çok
Kurur yağmur yüklü bulutların
Çorak toprak gibi yüreğim
Dindiremezsin, kuraklığını deryalarınla
Tan yeri ağarmadan gelme, bölme yanlızlığımı hayalinle
Zaten yanlızlığım yetiyorken yıldızlarıma
Birde sen gelme hayalinle, gidişin vurur yine anlından uykularımı
Gölgen/i d/üşür/me soluklarımda
Tutunamazsın düşer umutların,
Kanar ellerin toplayamazsın, toparlayamazsın.
Satır başlarına düşer her sözüm
Yüklemin yorgunluğu düşürür omuzlarını…
Gelme Leyl-i gelme…
Yine gözlerine yağar tufanlar,
Yaralarıma merhem sükutun vurur gökkuşağımı
Tarumar olur kehribar sarısı gün batımların
Yedi telli sazıma sürerim kalemin gözyaşlarını
İnletirim mavi karanlığında ayaz şarkıları,
Şiirler yine can çekişir her harfte
İçinin yangıları sarar semayı,
Yelkenlerini fırtınalarım yıkar gönül dehlizlerinde
Gelme Leyl-i gelme
Gelme dedikçe vurdun saatin kanatlarına ve yine geldin
Bilmezmisin Leyl-i bütün hüzünlerimi sende saklarım
Sende yakarım, her satırını umutlarımın
Senide sessiz hecelerim yaralar,
Git Leyl-i
Varlığında içim yanar bilirsin, senide yakar şiirlerim
Şimdi varlığınının cehennem yangınlarındayım
Anla Leyl-i anla
İçim yanıyor…
Ve ben serinlemek için,
Yine kaleme zemheri şiirler döküyorum, donarcasına…