Leylen Şiiri - Mehmet Çakır

Bahtım tevellüdden, şeb gibi kara,
Yekpâre dertlere, aşkınım leylen…
Gabra nasıl müptelaysa yağmura,
Ben de sana öyle, düşkünüm leylen…

Ben sana tiryâki, ben sana matlup,
Sana meyledeli, hâletim mahcup,
Ben sana ezeli, ebedi mahsup,
Sana muhtesibim, şaşkınım leylen…

Senin firkâtinden, sinem köz olur,
Renkler yere düşer, bahar güz olur,
Bend-ü firaz olsa, bana düz olur,
En az seller kadar, taşkınım leylen…

Hasnam kütah eyle, artık firkâti,
Ayrılığın akıbeti çok katı,
Ver bana hasletten, gelen rikkati,
Aşkınla şevk dolu, coşkunum leylen…

04.07.2014
BAFRA

Leylen: Geceleyin
Tevellüd: Doğma, doğuş
Şeb: Gece
Yekpare:Tek parça, bütün
Gabra: Toprak
Müptela. Aşık, düşkün
Matlup: İstenilen, özlenen
Mahsup: Büyük bağlılık
Muhtesibim: Hesap eden, hesaplayan
Firkat: Hasret, özlem
Bend-ü firaz: Yüksek engel
Hasna: Güzel kadın
Kütah: Kısa
Haslet: Doğuştan, yaradılıştan
Rikkat: İncelik, naziklik