Senin ismindir Şiiri - My Poem Halil Köse

Gökyüzü, gözyaşımla dolu bu şehirde
Yağmur taneleri birikir,
Yüreğim de seller akıtır bu kentte
Ruhum gömülü, kalbim infaz edilmiş bu şehirde
Kaybolan bir ben, bir de sen kaldın içim de..

Kalbimin en derin makberine geldim..
Karanlığa perde çektim, yemyeşil renklerle geldim
göz yaşı damlalarından hediyeler getirdim..
diktiğim güllere serpip,
yazdığım mektupları bir daha okumaya geldim
Cennet yüzlüm, çimen gözlüm
Şehrine geldim, sana geldim sevdiğim..

Yine biçareyim, özlemin düğümlenir içim de
Hoş bir sedan konsun yürek pencereme
Tüm camları açayım sonuna kadar
Sensizlik rüzgarı estiğin de,
şimalin göğsüme değsin cebecide..

Aşığına cennet kokarmış her çiçek
Alışamadım bu ömür sensiz nasıl geçecek..

İrem bağlarının en güzel fidelerini,
ektim kabrinin bahçesine..
Duam ile göz yaşı döktüm filizlerine..

Güzel görünen her şey seninledir
Cennetin rengi senin ismindir..
Ladinler, serviler tüm akasyalar da
Huma kuşlarının ötüşü senin sesindir..

Alın yazısı, ölenle ölünmez dediler..
Giden gitti, dönmez geri dediler
Ateş düştüğü yeri yaktı, bilmediler
Bir defa değil ki bin defa öldüm..
Belki yüz bin defa
ben her gün her saat öldüm
Yattığın toprağı özledim..
Sesisini, gülüşünü gönlünü özledim
Sen gittin ben her gün öldüm.
Her gün öldüm..

Vatanım kalbindi, vatansız kaldım.
gezdim diyar diyar, yurtsuz kaldım.
hasretim de gurbet, yüreğim de gurbet
Yokluğunda gurbet, acında gurbet..

Anladım ki aşk ateşmiş.. Yandıkca yandım.
Yetmedi köz oldum, harlandıkca harlandım.
Kalp'de sevgi ile daha da alevlenir ateş..
Gozyaşı için için aksada, sönmezmiş ateş.
Yanmışım..Güneş deĝse tenime yakmaz..
Yanmışım.. Kar yağsa üzerime soğutmaz..

Şehrin her yanı ışık, ben karanlık kuyuda yusuf
Ne ahu, ne narı cemilin, ne de zülayha isterim..
Zülfiyara deĝmesin toprak, kıskanırım
Nerde gül kokusu gelse zülfünden sanırım..