Ramak kala yoldan çıkmaya
İplemeden hiç mir’i, pir’i
Bir mum yaktım karanlığa
İlk oluştan bu yana
Yuvalanmış olan asırlarca
-yürekte - vicdanda-
Tüm çirkinlikleri yüze vurmaya.
Zülfü kimi ayağın koymaz öpem nigârum
Yohdur anun yanında bir kılca i'tibârum
İnsâf hoşdur ey ışk ancak meni zebûn et
Ha böyle mihnet ile geçsün mi rûzigârum
Devamını Oku
Yohdur anun yanında bir kılca i'tibârum
İnsâf hoşdur ey ışk ancak meni zebûn et
Ha böyle mihnet ile geçsün mi rûzigârum
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta