I
Sulusepken satırlara rehberlik ederken kalemim
Zaman yitirirken zamanı
Savruluyorum gecenin yalnızlığına…
Karanlığın nabzında atıyorsun
Kaf Dağı’ndan uçup geliyorsun sessizce
Yağmur olup öpüyorsun gözlerimi
Hayatta ben en çok babamı sevdim
Karaçalılar gibi yardan bitme bir çocuk
Çarpık bacaklarıyla -ha düştü, ha düşecek-
Nasıl koşarsa ardından bir devin
O çapkın babamı ben öyle sevdim
Devamını Oku
Karaçalılar gibi yardan bitme bir çocuk
Çarpık bacaklarıyla -ha düştü, ha düşecek-
Nasıl koşarsa ardından bir devin
O çapkın babamı ben öyle sevdim
