Leylaya Mecnun Şiiri - Kemal Bölükbaşı

Leylaya Mecnunuz Aslıya Kerem
Aşk odu gönüle düştü düşeli
Unuttuk biz bizi tükendi erem
Sevdamız yürekte pişti pişeli.

Tersine girdaplar akışlar çıktı
Sinsice kem gözlü bakışlar çıktı
Dümdüzdü yolumuz yokuşlar çıktı
Yönümüz menzilden şaştı şaşalı.

Bir koysak ikiyi alamaz olduk
Üçün birini de bulamaz olduk
Huzurla huşuya dalamaz olduk
Günah boyumuzu aştı aşalı

Encamı kederli işte halımız
Hüzüne gark oldu her bir salımız
Kırlıdı gördün mü kürek dalımız
Yelkenler hasrete şişti şişeli

Kanatlar örseli uçamaz kolllar
Sağımız darbeli yıkıktır sollar
Bir türlü refaha çıkmıyor yolllar
Bela ardımızdan koştu koşalı

Yazarız söyleriz anlayan var mı
Can kulağı ile dinleyen var mı
Söyle bizim gibi inleyen var mı
Kemâli kabından taştı taşalı