Vurdum ben kendimi yâr diye yola,
Leylasız çöllerde benim işim ne?
Yanıp kavrulmaya görlümle çöle,
Leylasız çöllerde benim işim ne?
Bu alemde varlığında kaim'im,
Senin ile mutlulukta daim'im,
Aşkın ile yansam bile selim'im,
Leylasız çöllerde benim işim ne?
İstikbalim varlığına bağlıyken,
Sevdan ile ciğerlerim dağlıyken,
Benim yolum bu çöllerden eğliyken,
Leylasız çöllerde benim işim ne?
Hemi baharımdın hemi kışımdın,
Yalancı Dünyada bütün işimdin,
Elimi elnıma koyup düşündüm,
Leylasız çöllerde benim işim ne?
Kimi zengin olup mala gark oldu,
Kimide gönlümde çağlar ark oldu,
Benimde yollarım sana çark oldu,
Leylasız çöllerde benim işim ne?
Çetinkaya sevilmeden yollarda,
Bak senin yüzünden böyle dillerde,
Tarifden çok uzak acı hallerde,
Leylasız çöllerde benim işim ne? ...
19.10.1989
Ömer ÇetinkayaKayıt Tarihi : 26.4.2006 11:43:00
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!