Leylasını kaybeden Mecnun olup çöle söyler

Şu dağların altından çıkan sular,
Yedi göğün sırrını dile söyler.
Kışın boz bulanık akan sular,
Yerin derdini alıp göle söyler.

Sevda özde çiçek olup yürüse,
Aşkı ile yürek yanıp erise.
Gonca güller susuz kalıp kurusa,
Bülbüller figan edip güle söyler.

Keklikler ötüşüp yarı dolanır,
Tipiyle yaylanın karı dolanır.
Dört mevsim üzeri arı dolanır,
Sözünü petek ile bala söyler.

Divane gönül acı ile dolsa,
Can çile çeker yad elinde kalsa.
Kırlarda açan ak nergizler solsa,
Derdini harman edip yele söyler.

Kılavuz olmadan yolculuk yapan,
Yolunu şaşırır düz yola giden.
Yusuf gibi Leylasını kaybeden,
Dünyada Mecnun olup çöle söyler.