Sen gideli Leyla’m kolum kalkmıyor
Eşim dostum hiç yüzüme bakmıyor
Saksıda yetiştirdiğim güller açmıyor
Sen gideli Leyla’m düzen tutmuyom.
Kurudu pınarlar sular akmıyor
Ötmüyor bülbüller kuşlar uçmuyor
Geliyor postacı da yüzüme bakmıyor
Sen gideli Leyla’m düzen tutmuyom.
Cevizin dibine oturdum kaldım
Konuya komşuya haberin sordum
Gözümü kapattı hayale daldım
Sen gideli Leyla’m düzen tutmuyom.
Mecnun oldum Leyla’m seni ararım
Bedel verseler dağları delerim
Yurdunu bilsem izini sürerim
Sen gideli Leyla’m perişan oldum.
Bilinmez ne tasam ne de kederim
Seven sevdiğine de böyle eder mi?
Bir hiç içinde insan gider mi?
Sen gideli Leyla’m düzen tutmuyom.
Sen gittin ya beni unuttun
Genç yaşta ömrümü çürüttün
Bilinmez dertlere düştüm
Sen gideli Leyla’m kendimi unuttum.
Dualarım kabul olur mu bilmem
Son kez gelsen yüzünü görsem
Düşkünüm bir su versen
Şifa olur Leyla’m düzen tutmuyom.
Kayıt Tarihi : 22.11.2023 01:10:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!