Leylam Şiiri - Mert Ali 2

Tütünsüz kaldım ve saat gecenin dördü
Tütünsüz kaldım dediğime bakmayın içmiyorum aslında
Hatrina bir dal yakarim sonra bir kahve molası
Cemal Süreyya ya özendim
Tütünsüz,uykusuz kalmıştı
Bir ortak yanımız daha var onu da terk etmemiş sevdası....
İçime çekiyorum hayatın bozulmuş ritmini,
içime atıyorum
Atamadiklarim bir tevbe duası
Ey benim keçi inadım,gönül dağim ,leylam
Ya kap gel toprağını buğday ekelim, ekmek olalım
Ya bırak sussun içimin sesi,konuşsun çoban kavalım

Ve sende mahsur kalmış yüreğimin yorgun tutkusu
Aklım doğunun bilmem hangi köyünde bir çoban
Belki de bir annenin tandiri başında otlu peynir ve su
Bütün yüküm çuval gibi sırtımda taşıdıklarımdır,
kendimden koparamadiklarim.
Belki de yarım bırakılmış bi fincan çay
Şimdi sen bağır suskunluğumuzu
Ey kıvırcık saçlım,son mısram,leylam
Ya kap gel gülen yüzünü
ya otur dizlerini döv
Bırak üzerime serpsinler bir avuç gülenyüzünü...

Lapa lapa kar yağıyor toprağın vehminde birikmiş umutlarimizin üstüne...
Beyaza bürünmüş karanlığı memleketimin.
Usul usul akar olmuş sevdası Muradın
Sesi kesilmiş Geliyê Zilanın.
Ey yün kazağım,soba başım,leylam
Ya kap gel kestaneleri ya gülme gözlerin kısılmasın