Leylam Şiiri - Fatmanur Bıyık

Bir ömür ne kadar yol kat edebilirdi,
Bunca kötülüğün arasından.
Bir çocuk ne kadar gülümseye bilirdi,
Geleceğinden habersiz hayatından.

Gökyüzü nasıl da sessiz,
Yada öyle zannederiz.
Denizler nasıl olur da bu kadar şiddetli,
Belki de suskunluğundan habersiz.

Ya bu gözlerinin yeşilliği,
Hangi sonsuzluğun cennetinden alıntı.
Her çiçek verene uzatırsan elini,
Mendilinden başka silen olmaz, göz yaşını.

Bakma bana öyle Leyla'm,
Bilirsin öyle uzun uzun konuşamam.
Bir kağıt, bir kalem tutuştur elime,
Bak gör satırları, kağıtlara sığdıramam!