Gurbetin o kanlı dem ocağında
Yıllardır şu bahtım pişiyor Leyla’m
Mutluluğun aşka hâkim çağında
Sevdama ayrılık düşüyor Leyla’m
Eririm hangi an baksam yüzüne
Hamd,şükür sunarak kevser özüne
Ne zaman yel olup düşsem izine
Ardımdan özlemin koşuyor Leyla’m
Hüsnünle abatken semavi dehrim
Aşkınla avunur kâinat şehrim
Bir cılız damlada yer tutan nehrim
Seni her gördükçe taşıyor Leyla’m
Yokluğunda ruhun menzili ırak
Aşk denen huzurda sensin son durak
Kaç azaba kanat geren bu yürek
Ancak senin ile yaşıyor Leyla’m
Kayıt Tarihi : 21.8.2014 03:21:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!