Leylalar Yangını Şiiri - Üner Dilek

Leylalar yangını çöllerde alev
Mecnun olunmuyor külden habersiz
Gülşende sessizlik halde sükûnet
Şakımaz bülbüller gülden habersiz

Muhabbet bilirdik aşk oldu adı
Yusuf ol terk eyle tüm saltanatı
Petekte kovanda arama tadı
Çiçekten arıdan baldan habersiz

Varlık aleminde hiçlikle uğraş
Tükenen zamana bak yavaş yavaş
Var sen şimdi kendin kendinle dolaş
Menzile varılmaz yoldan habersiz

Sineye yükledik neşeyi gamı
Hüsran olur belki ömrün encamı
Meçhule doğruysa yolun devamı
Tazarru edilmez dilden habersiz

Mızraplar gönülsüz pençelerde naz
Kararmış sahneler haliyle enkaz
Sazendeler şaşkın dilde itiraz
Keman düzen tutmaz telden habersiz

Gül olma yolunda her körpe gonca
Sitem eder bülbül ömrü boyunca
Gün gelip de mevsim bahar olunca
Diken demin almaz daldan habersiz

Seher ile başlar telaşı günün
Sinelerde hazan gönülde hüzün
Maziye gömüldü vurgunu dünün
Ahvaller bilinmez halden habersiz