lilasında dökülen kokuda
seni aradım leylaklar içinde
rengi ahengi dengi bengi su
delilikler eksilmeden doğrusu
duyuyor musun hoş kokuyu
yaşamı sevince
yaşamaya küstün
öğleyin gelince
yollara düştün
neydi seni çeken
lilasında yanan gözünde
günün altın oklarında
morlaşan çiçecikleri
bin dal olsun diye iç geçişlerin
kirpiklerinde leylaklanan dokuyu
tırmanıp yan ağaca
destelediğin leylaklar
sırıtık gülüşlerdeki
tılısım dökülüyor
mıymıntıyaı döken
göğsüme dolan hoş kokuda
anamı duydum önce
sarıyordu kolları genişçe
bağrına basıyordu içli
sımsıcaktı bölen uykuyu
uzun süre yataktaydım
kalkamadım bir türlü
mahmurlaştım mı
baydı mı uyandığımda
leylak kokusu çöken
01:34 04.05.2009denizli
Ozan EfeKayıt Tarihi : 4.5.2009 22:48:00
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!