Leyladan Mevlaya Şiiri - Fatih Hepgüler

Çok oldu gönlümün senden geçeli
Gönül başka aşkla vuruyor Leyla
Çölde aşk şarabı içtim içeli
Gönlümü alevler sarıyor Leyla

Gönül deva bulur, Onu andıkça
Gönül yanmaz olur,Onda yandıkça
Aşkın şarabını içip kandıkça
Garip gönlüm aşka,eriyor Leyla..

Senden özge gayrı derdin ilacı
Derdi hoş, dermanı zehirden acı
Böyle acı olsun başımın tacı
Izdırap aşka haz, veriyor Leyla..

Zahmet ve Muhabbet aşkın bedeli
Muhabbeti buldu artık bu deli
Gözde on sekiz bin alem perdeli
Cemaline perde geriyor Leyla

Gözler görse onu, gönül dayanmaz
Aşkı ile yanan, ateşte yanmaz
Uyuyan gönüller aşksız uyanmaz
Aşksızlar, toprakta çürüyor Leyla..

Öyle bir aşk ki bu aşkın gerçeği
Aşkı yaşatır her dem her çiçeği
Kuşatır,yaşatır, börtü böceği
Kalple bakan aşkı, görüyor Leyla..

Ruhumda sevinci, gönlümde sayrı
O her dem benimle, ben ondan ayrı
Aşkı Yaradana aşığım gayrı
Gönül bir tek Hakkı, arıyor Leyla.

-Hayy- diyorum artık, ayın şavkında
Yıkadım ruhumu, aşkın arkında
Hay’a gidiyorum vuslat yakında
Her yol yine ona, varıyor Leyla..