Leyla'yım Ben Şiiri - Leyla İnan

Elimde kırık ayna dönüp baktım maziye
Çıkmayan fallarında sanki vaveylayım ben.
Onca ölen anıya, her gün bolca taziye
Yaşamın yollarında, garip bir Leyla'yım ben.

Çocukluğu gençliği bir şekilde çalınan
Düşleri bölük pörçük elinden tez alınan
Alımlı bir genç kızdım köşe bucak salınan
Sonraki yıllarında garip bir Leyla'yım ben.

İhanetler görmüşüm bozuluvermiş düzen
Sandım zafer sarhoşu, beni bu kadar üzen
Ben değildim desem de zorluk içinde yüzen
Riyanın kollarında garip bir Leyla'yım ben.

Günler geceler boyu ağladığım çok oldu
Gördüğüm ihanetler zehirli bir ok oldu
Günü geldi zorlandım bir çok şeyim yok oldu
Sevdanın çöllerinde garip bir Leyla'yım ben.

Bütün olup bitene baş eğmek yasak bana
Yaşanılan ne varsa hiç atmadım yabana
En sonunda sığındım yürek denen limana
Gönlümün güllerinde garip bir Leyla'yım ben.

Yer vermedim ömrümde iltimasa, kıyağa
İrademi kullanıp kalkıverdim ayağa
Şairliğim üstümde vurdum işte uyağa
Şiirin dillerinde garip bir Leyla'yım ben.

(İstanbul - 19.11.2021)