Ben ilk Leyla'ya tutuldum,
Sabah olunca ilk onu görürdüm,
İlk çayımı onunla içer,ilk sohbetimi onunla ederdim,
İlklerim hep Leyla olurdu.
Gün Leyla ile başlar, hep onunla devam ederdi,
Yanımda olmasa da, hep kalbimdeydi,
Leyla bir gökyüzüydü,
Koca yürekli ve bir o kadar cömert.
Deli gibi severdim Leyla'yı,
Ondan başkasını düşünmez, hep onu hayallerime ortak ederdim,
Sokakta yürürken sanki herkes "Leyla" derdi,
Kulaklarım tek Leyla'yı duyardı.
Leyla sonsuzluğun simgesiydi,
Sonsuz bir aşk,tutku,özlem gibi,
Her şey Leyla'ydı hayatımda,
Ben ise tam bir Mecnun olmuştum,
Her şeyi anladığımda.
Mecnun olmak sadece sevmek değilmiş meğer,
Onu düşünmeden bir saniye duramıyorsun,
Hayatını Leyla'ya göre çiziyorsun,
O bunu bilmese de şunu çok iyi biliyorsun!
Leyla'yı çok seviyorsun...
Kayıt Tarihi : 1.1.2016 22:38:00





© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.

Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!