Leyla leyla derdi, derdi Leyla'ydı
Elleri leylaydi gözü leylaydı.
Yalnızlık ufkunu esir eylemiş,
Lafını sözünü zehir eylemiş.
Adını andıkça kanardı yara,
Ve biçare kaldı o bahtı kara.
Eh bari deyip de inledi birden,
Mecnun oldu gitti aklı serinden.
Eyvallah etmedi sultana şaha
Cihan dönse böyle gelmez bir daha.
Ne yapsalar bu aşk sönmeyen bir mum.
Unutulmaz kıssa hakiki oyun
Nasıl bir destandır Leyla ve Mecnun
Kayıt Tarihi : 24.1.2019 16:25:00
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
![Tuncer Akbaba](https://www.antoloji.com/i/siir/2019/01/24/leyla-ve-mecnun-16.jpg)
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!