Genciz aşktan bahseder, aşkı söyleriz.
Hayali çokça güzel, kızla süsleriz.
Gül yüzlü leylaları, içte besleriz.
Mecnunum vardır diyen, leyla var mıdır.?
Tenimniz sözlü aşktan, coşup gidiyor.
Gençlerde vicdan çoktur, kızlar bilmiyor.
Bu dertten ciğerimiz, hergün eriyor.
Mecnunum vardır diyen, leyla var mıdır.?
Çokça sevdiğim güzel, ömrüme bedel.
Ok gibi kirpiklerinle, sinemi del.
Uzat ellerini dinsin, içimdeki sel.
Mecnunum vardır diyen, leyla var mıdır.?
Leyla dediğim kızlar, çok vefasızlar.
El dokunmadan ağlar, çok nazlıdırlar.
Bakışlar mana dolu, gönül yaralar.
Mecnunum vardır diyen, leyla var mıdır.?
Osman Aközel
Osman AközelKayıt Tarihi : 1.9.2008 22:14:00





© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Leylayı düşünüp mecnun aşkında yanan sevdalı yüreğin haykırışını geldiği gibi beyaz sayfalara yansıttığım duygulu anın hikayesidir.

Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!