Leyla Üç Salkım Ayışığıydı Şiiri - Yorumlar

Leylâ, sabrın nişanesidir,dudakları çöl olsa da Mecnun'a.....
Güzeldi,tebrikler şair....

Sürdüler seni dualarından
Köpekler kadar yalnız
Şehirler kadar kalabalık
Çocuklar kadar cesur
Serçeler kadar ürkek
Oysa sana ne yakışmıştı çöl
Ne yakışmıştı
İman ve umut
.....

umut ve şiir tadında kal dostum
harikasınnnn:)

Sırra kadem basan Leyla'nın, Mecnun'u tarafında bulunması ve macerasının vuslatla taçlanması dileklerimi sayfanıza bırakıyorum. Keskin betimlemeleri ile muhteşem bir şiir olmuş. Şiirin hakkı olan üçüncü tam puanı gönderiyorum.

Sevgili dost yürek sayın: Şahan Çoker,

Şüphesiz her şiirin yazılmasına vesile olan bir duygu yükü, edebi bir birikim ve ana fikir vardır. Şiirin kendisi de öyle bir şeydir ki her okuyucuda farklı bir etki bırakır. Okuyucun okuduğu andaki ruh hali, şiir hakkında o an için zamanla değişebilecek bir hüküm verir ve şiirden kendi duygu ve düşüncelerine hitap etme gücü oranında değişik boyutlarda ilham alır.

Beğenerek ve saygı duyarak okuduğum bu şiiriniz için kudretli kaleminizi tebrik ediyor ve başarınızın daim olmasını diliyorum.

Yuvanızda huzur ve mutluluk , yüzünüzde sevinç tebessümleri hiç eksik olmasın.

Her şeyin en güzeli sizi ve sevdiklerinizi bulsun efendim.

Sevgi ve saygılarımla.

Dr. İrfan Yılmaz. TEKİRDAĞ.

Leyla Üç Salkım Ayışığıydı

Şubat en delikanlı yağmurlarıyla geldi
En acı haberleri bıraktı kapısına
Oturaksız filler çekerek
Terine saklanmış uyurken
Çarmıh niyetine
Çaktılar o’nu
Kutup yıldızına

Sırra kadem bastı Leyla
Şehirde kimsenin haberi yok

Eyvah..!
Eyvah ki Leyla gitti
Yollar yaptı yapacağını
Düşürdü serçe
Gözündeki kristal gülü
Sufi’nin çalacak neyi
Tarihin yazacak kalemi
Diriliğinin aşka seğirmesi bitti

Döşümde çıldırır şimdi
Parçalanmış ayaklarıyla
Şehirlere eğreti bir mecnun
Soprano vurulur sahnede
Son yerli ölünce anlaşılır
Belki bir mavi derili
Çöl bittiiiiiiii..!
Deyince

Aman ha..!
Mecnun aman ha..!
Dudakların dökülmesin sokaklara
Öğren artık kendi ağzını öpmeyi
Ve anla
Leyla’sızlık en keskin bıçak

Sen serapların adamıydın oysa
Leyla üç salkım ay ışığıydı
Yağmur zeytin şarabı
Nereden bilecektin
Yırtılacak şah damarın
Leyla gidecek
Ve çöl bitecek

Sürdüler seni dualarından
Köpekler kadar yalnız
Şehirler kadar kalabalık
Çocuklar kadar cesur
Serçeler kadar ürkek
Oysa sana ne yakışmıştı çöl
Ne yakışmıştı
İman ve umut
Şimdi diyorlar ki;
Biraz sinemaya git
Ve yüreğini kurut

Eyvah..! Eyvah! Mecnun
Sen dans etmeyi de bilmezsin şimdi
Korkunca ıslık çalmayı da
Yakışmaz kravatlar boynuna
Evrakların adamı değilsin sen
Bu kalabalıklar seni yutar şimdi
Bu evham
Bu kuşku

Sırra kadem bastı Leyla
Şehirde kimsenin haberi yok
Geç de olsa öğrendi Mecnun
Her yer yürünebilir değildir
Bir çöl kuşuna
Deniz anlamsız gelebilir

Şimdi irkil ve sarıl kendine üşüme
Birazdan Sıcak çorba yapar hayalin
Hadi ıslanma içeri gir der bir ses
Zaten yok şarkılarda ağlamak
Nöbette uyumak da yasak

Sırra kadem bastı Leyla
Şehirde kimsenin haberi yok

Şahan Çoker

***lale devri çocuklarıyız biz
zamanımız geçti...***
şehirleşirken kaybettik sevgiyi/sevdayı/kara sevdayı...
özgürlük sandığımız...! şatafatın,renklerin,görselliğin,keşmekeşliğin
karmaşasında...içimizde derinnn ahlar...
arar olduk siyah beyaz aşk hikayelerini..

sn:ÇOKER...şiirlerinizdeki derinlikte kaybolmamak mümkün değil...tşk.ler...
çokkkpuan...+...antj....

sırtımda kırbaca özlem duyan bir sancı
iklim beğenmiyor
ellerimde çamurlu bir ayak izi
fetişist ve bir çıkış arıyor
dudaklarımda camdan bir kesik
kanamaya mecbur
içimde derin bir boşluğun yüzeye vurgunu
azotun suçu
oksijensiz solunum yapan ciğerlerimin pıhtısı
tedaviye karanlık ruhum
göğsümden hunharca koparılan parmak izi
ardımdan şiir yazıyor

ve ben!

kangrenli duvarlarıma şarkı söylüyorsam...

'her yer yürünebilir' dir şair!..