Temmuzda leylası üşür ruhumun
Ömrümün sonrası gel olur bana
Doğrusuna gidince yol burnumun
Dostların çağrısı el olur bana.
İflahı yok uslanmaz bir deliyim
Kuş okşayan muhabbetin eliyim
Aşkla yanmış yüreklerin diliyim
Çaresi yok, hüzün sel olur bana.
Çiçekten naçar kara toprak benim
Düşmeye hazır sarı yaprak benim
Tutunmuş gövdeye zayıf ellerim
Küçük bir kıpırtı yel olur bana.
Hasan can aç elini göklere bir
Gör o zaman rahmet nasıl da gelir
Hiç ummadığın duygular delirir
Ruh kıvrımların dantel olur sana.
Kayıt Tarihi : 12.4.2005 17:30:00
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
![Hasan Ejderha](https://www.antoloji.com/i/siir/2005/04/12/leyla-turkusu.jpg)
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!