Evvel zaman içinde zamandan korkardık biz
Yorgun atlar koşardık saatlerin zembereğine
İki büklüm olurdu güneş bize doğarken
Hicranlar yansıtırdı yastığın üzerine
Hışımla ovardık yorgun gözlerimizi
Bir nida bekler gibi gökyüzüne bakardık
Hayatta ben en çok babamı sevdim
Karaçalılar gibi yardan bitme bir çocuk
Çarpık bacaklarıyla -ha düştü, ha düşecek-
Nasıl koşarsa ardından bir devin
O çapkın babamı ben öyle sevdim
Devamını Oku
Karaçalılar gibi yardan bitme bir çocuk
Çarpık bacaklarıyla -ha düştü, ha düşecek-
Nasıl koşarsa ardından bir devin
O çapkın babamı ben öyle sevdim
