Tıpkı karanlık odamda bitmek üzere olan mumun ufacık ışığı gibi, yüregimdeki o küçücük ışığın hergün büyüdüğünü hissediyorum...
Zaman bana ben zamana inat belkiyorum umutla.
Bu özlemler, bu ağlayışlar, kahrolan bedenimin sessiz çığlıkları, hasretine yenik düşen yüreğimin çaresiz kalışları...
tek çarem!
yetmezmi bu kadar acı? yetmezmi bu özlemler?
çıksan? gelsen geri? ...
Bir gün nefessiz kalacaksa
Bu beden,
Dudaklarında bulsun beni ecel...
Dudaklarımdan çıkan
Son kelimeler olacaksa eğer,
Seni seviyor bu çaresiz beden... ünsalım
Kalbim sende tattı gerçek aşkı...
bırakma üşür ellerim, alışkın değil gitmelere yüreğim.
gel artık sevgilim sensizim!
harab olmuş bedenim,
yollarını gözlüyor her gün her gece gözlerim.
tek umudum gözlerindeki bir ışık,
Kollarında su gibi geçen zaman uyuya kalmış belli...
Karanlıklar içinde kaybolmuş bir çocuk gibi, ürkek ve titrek yüreğim...
Arıyorum sadece seni, dön artık bu şehre geri!
gözlerim sadece sana, bedenimse sıcak tenine hasret anla artık beni...
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!