.LEYLA OLDUM GÖZLERİNE
Montaigne’’bütün günler ölüme gider.’’diyor.
Halt etmiş Montaigne.
Sana gitmeyen,
Sana ulaşmayan gün yok yeryüzünde.
Her gün eninde sonunda,
Ela gözlerine,
Güzel yüzüne çıkar.
Yoksa ne önemi kalır:
Günün,
Ayın,
Dakikanın,
Anın….
Bir kalemde silinir atılır,
Bütün bir hayat.
Birazcık gülüyorsa yüzüm,
Dostça,kardeşçe bütün insanlara..
Hep iki gözüm,
Sana olan bağlılığımdan,
Sana olan aşkımdan..
Bütün içkili yerlerin sakileri izinli bugün benden,
Bütün sigara fabrikaları,
Ve bütün işçileri.
Yüreğime bugünlük boykot verdim.
Seni ayık sevmek istiyorum.
Bugün içki ve sigara yok.
Sarhoşluğu götürür mü,
Taşır mı bugün bu yürek?
Hele sensizliği?
Gözümün açılıp kapanması,
Güneşimin doğup batması,
sana endeksli bir kez.
Senden vazgeçtiğim gün,
Sen benden vazgeçtiğin gün,
Bil ki,yaşamdan da vazgeçtim demektir.
Bu bir ihtimal,
Bu bir olasılık olmayacağına göre,
Bütün günler,
Bütün yollar,
Elbette sonunda sana varır.
Öldüğüm günde bil ki,
Yine sana geliyorum demektir.
Çünkü ben ta ezelden,
Leyla oldum gözlerine..
Bekle,
Bekle beni,
Leyla’ların Leyla’sı..
Kayıt Tarihi : 17.10.2007 08:46:00





© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
AŞKA TUTULAN BİR YÜREĞİN FERYADI

Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!