Leylâ mısın Nesin

Leylâ bak
Şuramda bir ağlamak
Bir kapıyı çalmak gibi
Çarparak çırpınarak
Koşarak koridorlarından şehrin
Ahşap taburelerden
Nargile ocaklarından

Leylâ!
İstanbul'un İstanbul olduğu
Kalbimin kalbimde olduğu
Senin benim olduğun
Mektuplarla göğsümün dolduğu
Kanatlarımdan kalem yaptığım
Hep öptüğüm mürekkebi
Bu simsiyah dudaklarla
Ah

Leylâ mısın nesin!
Şuramda bir ağlamak
Dönüşmeksizin bir kavuşmaya
Şuramda bir anlamak olmadan
Sızlamak akşamüstleri ah

Leylâ!