aşk çölünde ölümsüzlüğü arayan ruhun
uğrağıdır şu çağlayan çift oluklu çeşme
birinden Leyla boşalır ötekinden Mecnun
sevda olur bir tasta iki su birleşince
aşık ola ki gönül tasın bu suyla dolmaz
dolmazsa eğer ebede dek bu sırra erme
bilesin seraplı çöllerde Mecnun'lar olmaz
bir defa gördüysen Leyla'yı seraba girme
ben ki bu sırra başını koyan bir dervişim
meçhul bir diyarda kendi derdimle ermişim
serapsız çöllerde Mecnun'u şeyhim bilmişim
Leyla'dır bir köşede soluklandığım tekke
haykırırsa Mecnun bir tohum düşer toprağa
ve Leyla işitirse tohumlar fidan olur
söyleyin şeyhim aşıklara aşinalara
fidanlar Leyla'ya benzedikçe meyve durur
Mehmet Gıynaş
Kayıt Tarihi : 26.3.2020 00:55:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Hikayesi:
2008
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!