Leyla ile mecnun yanıp durdu çöl ateşinde

Bakmaya kıyamam cananım senin yüzüne
Korkarım nazarım değer sana gül yüzlü yar
Görmedim candan seven seni gibi birine
Ancak keremle aslı olabilir gül yüzlü yar

Pervaneye de dönmüşüz biz aşkın kapısında
Yanmış tutuşmuşuz biz aşkın nar ateşinde
Kaybolup gitmişiz aşkın büyük okyanusunda
Leyla ile mecnun yanıp durdu çöl ateşinde

Erir durur ruhum hakkın sevdasıyla benim
Kalmadı gözümde ne mal can ne de mülküm
Aşkın acıları içinde de döner de bu başım
Yürek te yandı ciğer Kebap oldu yar gülizar

Halillin can ne desin, onun sevdası bil Hak’tır
Horasanereni hakkın kapısında kul olmaktır
Rabbim aşkın kazanında yanmaya müstahaktır
Benim derdimin dermanı olan Leyla olan yar

Halil ÇOLAK 17.11.2009
ANKARA