Bir zamanlar bir masal vardı,
Leyla ile Mecnun diye anılan.
Aşkları destanlara sığmayan,
Birbirine tutkun iki yürek.
Çöllere düşmüş bir aşk hikayesi,
Gözyaşlarından oluşmuş ezgisi.
Bir Leyla için Mecnun yanıp tutuşur,
Bir Mecnun için Leyla canı feda eder.
Kavuşamamak onları yıkmaz,
Aşkın ateşiyle yanıp tutuşurlar.
Dünya işlerine aldırmazlar,
Sadece birbirlerine tutunurlar.
Mecnun'un gönlünde Leyla aşkı,
Leyla'nın gönlünde Mecnun sevgisi.
Gözleriyle değil, kalpleriyle görürler,
Aşkın büyüsüne kapılmış gönülleri.
Herkes onları deli sanar,
Ama aslında onlar en akıllıdır.
Aşkın engin sırlarını çözmüşler,
Gönülleri aşkla dolu, tutkun.
Leyla ile Mecnun, aşkın simgesi,
Birbirlerine olan sadakatleri.
Destanlara konu olan bu aşk,
Hala gönüllerde yaşar, ölümsüzdür.
Kayıt Tarihi : 3.8.2023 12:41:00
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!